Ersoy BABA / Terk Edilmiş Sokak Kedisi Sendromu

Merhaba değerli okurlarım. 

Öncelikle Ramazan Bayramınızı kutluyor, size ve sevdiklerinize hayırlar, güzellikler getirmesini diliyorum. 

Geçtiğimiz hafta Çanakkale zaferimizin yıldönümü idi. Her yılki kutlama yeni bilgi kırıntıları ile geliyor ve tarih dağarcığımız biraz daha genişliyor.

Mesela: “Ben size taarruzu değil, ölmeyi emrediyorum” diye yönlendirilen 57. Piyade alayının tamamının şehit olduğu yazılır, söylenir. 

Oysa ki bazıları emri dinlememiş(!). Taarruz etmişler ama ölmeden de zafere ulaşmışlar. 

Emre itaatsizliğin(!) sonucu 57. Piyade Alayından sağ kalanlar Galiçya cephesine gönderilmiş, orada da zafer kazanmışlar.

Cumhuriyeti yönetenler 1960 yılına kadar Çanakkale’de şehit olanların bırakın şehitlik yapılıp defnedilmesi, kemiklerini bile ortada bırakıp umursamamışlar. Türk vatandaşlarının Çanakkale Gelibolu’ya girişleri yasaklanmış. Oysa daha Cumhuriyetin ilk yıllarında Fransız ve İngilizlerin ölen askerleri için anıtlar ve mezarlıklar yapılmasına göz yummuşlardı. Hatta onlara ait mezarlıkların koruma ve imarını da o ülkelere bırakmışlar. Yani Çanakkale’de elin gavuruna onların kontrolünde olacak topraklar vermişler. Ellerinden gelse vatanın her karış toprağını uygarlığın(!) ve medeniyetin(!) üzerinde güneş batmayan imparatorluğuna tahsis etmekten çekinmezlerdi. Maalesef.

Çanakkale’de şehitlik abidesinin yapılması kararı ile temel atma zamanı arasında geçen süre bile 10 yıl. Neden diye sorgulamak tarihe biraz merakı ve saygısı olan vatan evlatları için ayıp bir sorudur. Neden olduğu bellidir. Bugün bile o zamanın yöneticilerinin partilerinin koltuğunda oturanların aynı zihniyete sahip oluğu artık aşikardır. Bunlar bugün:

-“İngiltere neden yanımızda değil. Terk edilmişlik hissediyoruz” diyebilmekteler. 

...

YAZININ DEVAMI BURADA