Malatya Valisini Soyan 3 Atmalı – 2. (Final) Bölüm

YAKALANMA, YARGILAMA VE SONRASI

Bir valiyi soymak…

Bunu yapanların yakalanmadan yaşayabileceğini düşünen var mıydı?

Ballıkaya’da gerçekleşen bu soygun, kısa sürede Ankara’ya kadar ulaştı. Devlet otoritesine meydan okuyan bu olayın cezasız kalmayacağı belliydi.

Malatya Valisi İbrahim Etem Akıncı, yoluna devam etmiş ama soygunun hemen ardından güvenlik güçlerini harekete geçirmişti. Bütün jandarma birlikleri Atma köylerine yönlendirilmiş, bölgedeki yollar tutulmuştu.

Kaçış şansları yoktu.

Soygundan birkaç gün sonra, Seydi Battal Çıplak, Hüseyin Sırma ve Mehmet Rıza yakalandı.

Ama onların yakalanması, olayın sona erdiği anlamına gelmiyordu.

Vali Akıncı, bizzat davaya müdahil olmuştu. Sanıklar Sivas’ta yargılanacak, devletin gücünü göstermek için örnek bir ceza verilecekti.

Mahkeme günü geldiğinde, herkes şaşkındı.

Çünkü Vali Akıncı, sanıkları mahkemede yalnız bırakmadı. Üstelik sadece davaya katılmakla kalmadı, hapiste onları ziyaret etti, neden böyle bir işe kalkıştıklarını sordu.

Atmalılar pişmandı. “Biz kimseye zarar vermek istemedik, sadece paraya ihtiyacımız vardı” dediler.

Ama devlet için pişmanlık yeterli değildi.

Soyguncular ağır cezalara çarptırıldı. Böylece Malatya tarihine kazınan bu olay, bir dönemin en büyük vakalarından biri olarak kayıtlara geçti.

Ancak olayın yankıları, mahkeme kararıyla bitmedi.

Yıllarca Atma köylerine hiçbir vali uğramadı.

Ta ki 1992 yılına kadar…

O yıl, Malatya Valisi Saffet Arıkan Bedük, yıllar sonra Atmalılar’a yapılan bu sessiz protestoyu bitiren kişi oldu. Köylere gitti, insanlarla konuştu, eski defterleri kapattı.

Ama tarih, unutmadı.

Bir zamanlar üç Atmalı, Malatya Valisi’ni soymuş, bir dönemin en büyük olaylarından birine imza atmıştı.

Bugün Ballıkaya’dan geçen biri, orada yaşananları bilmeden yürüyebilir.

Ama o yol, hâlâ o sabahın gölgesini taşıyor.

Ve kim bilir…

Belki de Malatya, bir valisinin soyulduğu tek şehir olarak tarihe geçmiş oldu.

Bu yazı dizisi burada sona erdi.

Son