Alişan HAYIRLI / İşte dedim, insanoğlu bu…

Deprem bize neyi öğretiyor?
Önce korkuyu öğretiyor. Hayatın bir iki dakika içinde elimizin arasından kaybolup gideceÄŸini… Ayağımızın kaÅŸla göz arasında kayıp boÅŸluÄŸa uçacağımızı… BaÅŸta canımız, sonra sahip olduÄŸumuz her ÅŸeyin anında yiteceÄŸini… Hırslarımızın, arzu ve isteklerimizin, kavgalarımızın anlamsızlığını… Kin, intikam, nefret gibi kötücül duygularımızın saçmalığını… Bunca zaman peÅŸine düştüğümüz, sahip olmak için uÄŸruna her türlü çabayı sarf ettiÄŸimiz her ÅŸeyin anlamsızlığını… 
Bir sallantı anında tir tir titriyoruz. Dalıp gittiğimiz, içinde sürüklenip durduğumuz gaflet anından sert bir şekilde uyanıyoruz.
Anlıyoruz ki hayatımız bir pamuk ipliÄŸine baÄŸlı… Ãœzerinde her türlü suçu ve günahı fütursuzca iÅŸlemekten geri durmadığımız ÅŸu yeryüzünün küçük bir sallantıda bize anında mezar olacağını anlıyoruz.  Hiçbir ayetin, öğütün, kitabın, sözün kar etmediÄŸi bize, 60 saniyelik sallantı nasıl da ders veriyor. 
Sıcacık evlerimizden büyük bir uÄŸultu ile uyandıktan sonra nasıl da abdest alıp hemencecik namaza durduÄŸumuzu… 
Gaflet gecesinde mışıl mışıl uyurken, nasıl da birden Allah’ı hatırladığımızı… Mülkün sahibinin biz deÄŸil Allah olduÄŸunu…  
Deprem anında unutuyoruz, 6 Åžubat’tan önce neye kızdığımızı ve neye sevindiÄŸimizi… Bütün sevinçlerimizin ve üzüntülerimizin buhar olup uçtuÄŸunu, bizi esir alan o hırs ve mücadelenin nasıl da anlamını yitirdiÄŸini… Yüzüne bile bakmadığımız, belki selam bile vermediÄŸimiz komÅŸularımızla nasıl kucaklaÅŸtığımızı, bir anda nasıl da deprem dostu olduÄŸumuzu… 
O anda nasıl yumuÅŸak yürekli olup da küstüklerimizi aradığımızı… 6 Åžubat’tan önce elimize geçse döveceÄŸimiz alacaklıyı unuttuÄŸumuzu… Canımız dışında sahip olduÄŸumuz her ÅŸeyi vermeye hazır olduÄŸumuzu… 
Bunları öğretti bize deprem… 

...

YAZININ DEVAMINI OKUMAK İÇİN LÜTFEN > TIKLAYINIZ