BEKLENEN HAREKETLENME HALA YOKÂ...

Bir önceki yazımda “meydan yavaş yavaş ısınmaya başladı” demiştim. Fakat bu ısınma Büyükşehir adaylığı için, Ali Bakan'ın mini mitinginden öteye gitmedi. Her seçim öncesi yaşadığımız hareketlilikten eser yok bu seçim öncesi. Bunun çok bariz bazı sebepleri var. Bu sebeplerin en başında muhalefetin şimdiden kaybetmeyi kabullenmesi gelmekte. Muhalefet partilerinden aday adayı var mı yok mu bilinmiyor. Eğer varsa da yenilgiyi kabullendiklerinden, para harcamamak için çalışma yapmıyorlar. Aday adayı olanlarsa ya hatır gönüle binaen ya da geleceğe birtakım yatırımlar için aday olmaktalar. Kimsenin çalışma yaptığına şahit olmuşluğum yok. Ahmet Münir Erkal'in Saadet Partisinden aday olup güçlü bir muhalefet yapacağı beklentisi ise şimdilik ütopya olarak görünmekte. Ben ta baştan beri aday olmayacağını söylemiştim. Aksi halde bir yıl önceden verdiği sözün gereğini yaparak gelir çalışmalarına başlardı.

Hareketsizlik sadece muhalefet partilerinde yok tabi. İktidar olan Ak Partide tarihinin en az aday adayıyla karşı karşıya. Bugüne kadar Büyükşehir adaylığı için altı kişi resmen açıklama yaptı. Mevcut başkan Ahmet Çakır'ın yanı sıra, İbrahim Gezer, Sami Er, Yaşar Köksal, Ali Bakan ve Murat Aslan dışında resmen aday olacağını beyan eden yok. Birçok kişinin ismi anılsa da resmi başvuru yapacağını söyleyen yok.

Hareketliliğin az olmasının bir başka sebebi sosyal medya. Aday adayları halka en hızlı ve en ucuz sosyal medya üzerinden ulaşacaklarını düşünüyorlar. Bu konuda sosyal medyada sayfalar açılmakta ve buradan propaganda yapılmaktadır. Seçim koordinasyon bürolarının görevini şimdilik sosyal medya siteleri yapıyor. Kimin kime SMS attığı belli bile değil. Verilen her numaraya ısrarla SMS atılmakta, faydasının olup olmayacağı düşünülmemekte. Sosyal medyanın bu kadar yaygın kullanılması yazılı ve görsel basının da az kullanılmasına sebep olmaktadır. Aday adaylarını eskisi gibi TV kanallarında göremiyoruz. Aday adayları genellikle Ankara'dan takip edildiklerini düşünerek uydu kanallarında boy göstermekteler. Yazılı medya görsel medyaya göre biraz daha revaçta olsa da en revaçta olan sosyal medya. Çünkü sosyal medya en az para, zaman ve enerji gerektiren medya kolu. Sosyal medyanın etkisini hesap eden olmadığı için ben söyleyeyim. Sosyal medyanın halk üzerindeki etkisi görsel ve yazılı medyanın binde biri bile değil. Sosyal medyada yazılanları okuyan ve dışarıda anlatan kimseye denk gelmedim. Sosyal medyayı insanlar siyaset için değil, sosyal paylaşımlar için kullanıyorlar. Bu sebeple sosyal medyaya yatırım yapmanıza gerek yok. Yerel medyayı kullanmanız sizin için daha hayırlı. Ama en iyisi bizzat yüz yüze görüşmek olur. Biraz pahalı ve yorucu gelebilir ama insanların sizin yüzünüzdeki samimiyeti görmeleri açısından bu çok önemlidir.

Bu seçim öncesi dikkatimi çeken bir başka husus temiz bir propaganda dönemi geçiriyor olmamız. Aday adayları kimseyi karalamadan kendilerini tanıtmakta, projelerini anlatmaktadırlar. Herkes birbirine başarı dilemekte, rekabetten kaynaklı düşmanlıklar yaşanmamaktadır. Muhalefetin olmayışı beklide bunun en büyük sebebidir.

Her ne kadar temiz bir propaganda süreci yaşasak da öyle ahım-şahım bir propaganda yapana henüz denk gelmedik. Malatya'nın geleceğine ışık tutacak, vizyon katacak ve geleceği şekillendirecek bir proje açıklayan olmadı. Bütün aday adayları kişisel özelliklerini ön plana çıkararak süreci yürütmeye devam ediyorlar. Şimdilik aday adayları içerisinde “şu önde” demek için erken. Daha önceki yazılarımda “şu aday biraz daha güçlü” dediğimiz adaylar vardı. “Güçlü olmak” ile “önde olmak” farklı şeylerdir karıştırmamak lazım. Sürece etkisi olan birkaç ayak var. Bunlar; kamuoyu anketleri, temayül yoklamaları, milletvekillerinin görüşleri ve üst yönetimin takdiri. Bunların her biri ayrı ayrı ele alınması gereken geniş konular. Şimdilik bu kadar ile yetinelim. Zamanla aday adaylarını tek tek ele almaya devam edeceğim. 

Bir Önceki Yazımla İlgili Önemli Not:

Bir önceki yazımda geçen bir cümlenin ne anlama geldiğini bilmeyen ya da daha doğru bir ifade ile okuduklarını anlamaktan yoksun bir takım kişiler Malatya Time'ye ulaşmışlar. “Yolsuzluk soruşturması yapılan” demek, “yolsuzluk yaptı” demek değildir. İkinci ifade sizi direk yolsuzluk yapmış olarak gösterir, birinci ifade ise “hakkınızda yolsuzluk iddiası var” demektir. Benim yazdığım şey birinci ifadeydi. Bu ifadeyi kimse inkar edemez. Çünkü bir buçuk yılı aşkın bir süre soruşturma devam etmiş ve nihayete ermeden adı geçen şahsın önce İşkur Genel Müdürlüğüne mühendis olarak nakli yapılmış sonra emekli edilmiştir. Bir nevi emekliliğe yumuşak geçiş yapılmıştır. Bu ifadeyi kullanırken ben İrfan Karataş'ı zan altında bırakmak istemedim. Sadece Ömer Faruk Öz ile Karataş ailesi arasındaki bağa örnek olsun diye yazdım. Amacım İrfan Karataş'ın adaylık aleyhinde bir şeyler yazmak olsaydı, müfettiş raporunu alır yayınlardım. Bütün bunlar bir tarafa başörtülü kursiyer almayan ve başörtülü insanlara çalıştırmayan X firmasına bir yılda verilen trilyonlarca liralık desteği yazardım. Şimdide yazmak istemiyorum. Zira seçimlerde bir kişinin hatasının bir başkasının adaylığına etki etmesini istemiyorum. Benim o ifadeleri yazmakla maksadım Ömer Faruk Öz'e uyarıda bulunmaktı. Kendisi ilk Malatya'ya geldiğinde “İkinci Özal” olarak anılmaya başlandı. Zamanla bu özelliğinden eser kalmasa da halen birçok kişiye göre en vicdanlı, en çalışkan ve en vatansever vekil olarak görünüyor. Bu özelliklerinin tamamını bir ilçe adayı için heba etmesinin yanlış olduğunu söylemeliyim. “Yanlış olduğunu bile bile” sözümle bunu kastettim. Ömer Faruk Öz'e yakın bazı dostlarımız bizi arayarak Yaşar Karataş olayında Ömer Faruk Öz'ün tam tersi bir tavır takındığını söyleseler de; kendisi bununla ilgili sitemize bir açıklama yapmadı. Bir basın ajansına yazılı bir açıklama yaparak konuyu geçiştirdi. Ankara'dan aldığım haberlere göre kendisi tüm mesaisini bu kişinin adaylığı için harcamaktadır. İşte bu yanlış bir şeydir ve kendisinin olumlu imajını yerle bir etmek için yeterlidir. Tavsiyem tarafsız kalması ve iyi araştırma yapmadan birilerine referans olmamasıdır.

Selametle…

Adem İnsanoğlu