Bir Varmış Bir Yokmuş – 5. (Final) Bölüm

HAVA GÜCÜ İLE BÜYÜK MAÇ VE KERNEK’İN KAYBOLAN RUHU

Kernek’te voleybol artık sıradan bir oyun değildi.

Mahallede başlayan bu spor, bir anda herkesin konuştuğu bir meseleye dönüştü. Galatasaray formasını giyen o gizemli adam, gençlere öyle bir ivme kazandırmıştı ki, artık Kernek’in voleybol takımı mahalle sınırlarını aşmıştı.

Ve sonra haber geldi.

O yılların en güçlü spor kulüplerinden biri olan Hava Gücü, Kernek’e maç yapmaya geliyordu.

Bu, Kernek için bir onur meselesiydi. Mahallede herkes bu maçı konuşuyor, sokak aralarında taktikler tartışılıyor, gençler gece gündüz antrenman yapıyordu. Çünkü artık bu iş mahalle eğlencesi olmaktan çıkmış, Kernek’in gururu hâline gelmişti.

Maç günü Kernek tıklım tıklımdı. Mahallenin kadınları, çocukları, esnafları, yaşlıları… Herkes sahayı doldurmuş, Kernek’in gençlerini desteklemeye gelmişti. Tribünler yoktu ama ağaçların, duvarların, hatta damların üstü bile seyirciyle doluydu.

Ve düdük çaldı.

Maç başladı.

Hava Gücü, profesyonel oyuncularıyla ilk seti domine etti. Ama Kernek pes etmiyordu. Direndiler, mücadele ettiler. Her sayıda mahalle ayağa kalkıyor, gençlerin her hamlesi coşkuyla karşılanıyordu.

Ama yetmedi.

Maçın sonunda Kernek takımı mağlup oldu.

O an mahallede derin bir sessizlik oldu. Ama sonra beklenmedik bir şey gerçekleşti. Hava Gücü oyuncuları, Kernek’in gençlerini tebrik etti. Rakip takımın kaptanı, “Burası bir mahalle sahası ama biz burada büyük bir takım ruhu gördük” dedi.

Ve işte o an…

Kernek kazandı.

Onlar maçı kaybetmişti ama mahalle olarak bir değer kazanmışlardı. Bu voleybol sahası sadece bir oyun alanı değil, Kernek’in birlik ve beraberlik ruhunun simgesi olmuştu.

Ancak zamanla her şey değişti.

Kernek’in o tıklım tıklım dolan sahası, yavaş yavaş sessizleşti. Gençler büyüdü, kimisi şehri terk etti, kimisi hayat telaşına kapıldı. O coşkulu maçlar artık eskisi gibi oynanmıyordu.

Yıllar geçtikçe, Kernek’in tarlası da kayboldu.

Futbolun, voleybolun, kahkahaların yankılandığı o toprak sahada artık bambaşka şeyler yükseliyordu. O günlerin coşkusu anılara, anılar nostaljiye dönüştü.

Ve işte o zaman, Kernek’in dut ağaçlarının altında oturan yaşlılar birbirine aynı soruyu sormaya başladı.

“Bir zamanlar burada kimler oynardı, hatırlıyor musun?”

Ama o günleri hatırlayanların sayısı her geçen gün azalıyordu.

Ve anlaşıldı ki, Kernek’in asıl kaybı bir maç değil, bir ruhun yok oluşuydu.

Bu yazı dizisi beş bölümden oluşmaktadır.

Son