Elif’le Nimet, Sanat, İman, İbadet

Elif Azra, yeğenimin kızı, gözlerinde saf bir merakla bana bakarken, Allah’ın evreni nasıl yönettiğini sorguladım ona. Güneşin neden bize hizmet ettiğini, toprağın nasıl besleyici olduğunu, bulutların neden yağmur getirdiğini sordum. Her bir soru, Allah'ın yaratışındaki amaç ve sanatı gösterdi. Elif Azra, "Allah öyle istiyor" dedi. Evet, Allah tüm evreni bizim için birer hizmetçiye dönüştürmüş. Peki biz ne yapıyoruz? Allah’ın bu sonsuz lütfu karşısında nasıl bu kadar kayıtsız kalabiliriz?

"Allah'ın sanatını görmekle başlar iman" derler. Ama biz, bu sanat eserlerini nasıl görmezden gelebiliriz? Allah bizi seviyor, bizden sevgiyle yanıt vermemizi, "Muhammedun Resulullah" diyerek bu sevgiyi karşılıklı kılmamızı bekliyor. Ancak ne yazık ki, çoğumuz için bu, yalnızca kelimelerden ibaret. Kendimizi evrenin merkezinde sanarak, Allah'ın bize sunduğu muazzam nimetleri görmezden geliyoruz.

Elif Azra'nın masumiyeti, biz büyüklerin nasıl körelmiş olduğumuzu gösteriyor. Güneşin sıcaklığını, toprağın bereketini, bulutların yağmurlarını düşündük mü hiç? Evrende bir toz zerresi kadar küçük olduğumuzu unutarak, kainatın büyüklüğü karşısında kendi nankörlüğümüzle yüzleşmeliyiz. Belki o zaman, Allah'ın sanatını gerçekten görebilir ve O'na layık bir kul olabiliriz. Yoksa, kendi kuyruğumuzun etrafında dönmeye devam ederken, Allah'ın bize sunduğu bu muazzam nimetleri görmeyi nasıl bekleriz?

Murat Çetin