KANALBOYU - KERNEK MAHALLESİ YAZI DİZİSİ – 3. BÖLÜM

KERNEK’TE AİLELER, EVLER VE MAHALLENİN HAFIZASI

Bir mahallenin ruhu, sadece sokaklarında değil, o sokaklara dizilmiş evlerinde ve içinde yaşayan insanlarında saklıdır.

Kernek, bu ruhun yaşadığı bir mahalleydi.

Mahalleye adım attığınızda, her biri kendi içinde birer tarih barındıran evler karşılıyordu sizi. Yüksek duvarlar, geniş avlular, dut ve ceviz ağaçlarıyla çevrili bahçeler… Bu evler sadece barınak değil, hatıraların, dostlukların, mahallenin hafızasının taşıyıcısıydı.

Şimdiki Turan Apartmanı’nın olduğu yerde, Cumali Turan ve Fatih Turan’ın bahçesi vardı. Bahçesinde saz sesleri yükselir, sanat okulundan mezun olan gençlerin el emekleriyle yaptığı ahşap eserler sergilenirdi.

Bitişiğinde Dr. Celal Öztop’un babasının evi, hemen yanında Malatya düğünlerinin vazgeçilmez saz ekibi Halis ve Muhlis kardeşlerin evi vardı.

Sokağın karşısına geçtiğinizde sizi, Malatya’nın modernleşmeye başladığı dönemin ilk sinemalarından biri karşılıyordu: Mahfel.

Mahfel, ordu evinin bir parçasıydı ama sadece askerler değil, tüm Malatya buradan faydalanırdı. Kadın erkek, genç yaşlı herkes burada film izler, sinema kültürü mahallenin sosyal hayatına renk katardı.

Kernek, sadece evlerin ve bahçelerin değil, insanların isimleriyle de yaşadığı bir mahalleydi.

Bir mahallenin sokaklarını hatırlamak kolaydır, ama orada yaşamış insanların isimlerini, hayatlarını, hatıralarını yaşatmak gerçek aidiyetin göstergesidir.

İşte bu yüzden Kernek, sadece bir mahalle değil, yaşayan bir hafızaydı.

Bugün Kernek’in sokaklarına baktığınızda, bu isimlerden kaçı hâlâ hatırlanıyor?

Kaçı o eski bahçelerinde, dut ağaçlarının altında oturuyor?

Kaçı, çocukluklarının geçtiği sokaklara geri dönüp eski günleri anabiliyor?

Bir zamanlar o sokaklarda yankılanan kahkahalar, şimdi apartmanların duvarlarında sessiz çığlıklara mı dönüştü?

Kernek’in evleri hâlâ hatıraları saklıyor mu, yoksa o hatıralar birer birer unutulup gidiyor mu?

Bu yazı dizisi yedi bölümden oluşmaktadır.

Devam edecek