Malatya’nın Maziye Açılan Kapısı: Eski Beylerderesi Köprüsü’nün Nostaljik Hatıraları

Malatya’nın sakinleri, köprünün taşlarının arasına sinmiş anıların sıcaklığını her zaman hissettiler.

Bir zamanlar, bu köprüden geçen her araç, şehrin kalbine bir dokunuş yapardı. Araba sesleri, ayak sesleriyle karışır, köprünün taş zemininde yankılanırdı. Köprü, sadece iki yakayı birleştirmekle kalmaz, aynı zamanda insanların hikayelerini de birbirine bağlardı. Tarladan dönen çiftçilerin, pazar dönüşü alışveriş sepetlerini taşıyan kadınların, okula giden çocukların anıları bu köprünün üzerinden geçerdi. Her biri, köprünün taşlarına bir parça hatıra bırakırdı.

Özellikle bahar aylarında, Beylerderesi’nin suları coşar, köprünün altından akarken melodik bir şarkıya dönüşürdü. Bu şarkı, şehrin gündelik koşuşturmasına tatlı bir esinti gibi eşlik ederdi. İnsanlar, köprünün üzerindeki demir parmaklıklara yaslanıp derin nefes alırken, doğanın bu eşsiz müziğini dinlerlerdi. Köprünün etrafındaki yemyeşil doğa, suların dansına eşlik ederken adeta bir tabloyu andırırdı.

Zaman geçti, köprü yavaş yavaş yorgun düştü. Artan trafik ve modern ihtiyaçlar, köprünün yerini Beylerderesi Viyadüğü’ne bıraktı. Ancak, eski köprünün nostaljisi ve taşıdığı hatıralar, Malatya’nın hafızasında silinmez izler bıraktı. O köprünün taşları, sanki zamanın ötesinden fısıldayan birer hikaye anlatıcısı gibi kaldı.

Beylerderesi Köprüsü’nün üzerinden geçen herkes, sanki geçmişten bir parça taşır gibi hissederdi. Köprü, sadece bir geçit değil, aynı zamanda bir zaman tüneliydi. Her adımda, Malatya’nın tarihine, kültürüne ve insanlarına dair bir öykü gizliydi. Eski köprünün taşları, bu öykülerin sadık bekçileri olarak yıllara meydan okudu.

Malatya, modernleşirken, geçmişine duyduğu özlemi hep içten içe yaşadı. Eski Beylerderesi Köprüsü, bu özlemin bir simgesi olarak hafızalarda kaldı. İnsanlar, her köprünün altından geçerken, eski günlerin anılarına doğru kısa bir yolculuğa çıkarlardı. Köprü, zamanla yitip gitse de, onun ruhu ve hatıraları Malatya’nın kalbinde yaşamaya devam etti.
 

Murat Çetin