Ahilik Haftası Kutlu Olsun

Ben siftah ettim, komşum siftah etmedi, ondan alışveriş yapın, diyebilen yüce gönüllü esnaflarımıza, saygıyla…
…
      Ahî Evran, Pîr Ahî Evrân Velî veya tam adıyla Pîr Mahmud bin Ahmed Nasirûddin Ahî Evran bin Abbas Velî doğum tarihi kesin olmamakla birlikte 1171 yılında Horasan'da Hoy adlı kasabada dünyaya gelen Alevî Türkmen Pîr ve Şeyhidir. 
    Ahi Evran tarafından Anadolu’da kurulan Ahilik kurumu daima toplum yararını gözeten bugün adına sivil toplum  dediğimiz kuruluşların atalarındandır…      
    Ahilik, kelime anlamı olarak Arapça “kardeşim” veya Türkçe “akı” (Divan’ül Lügat’it Türk’te) “cömert”, “eli açık” anlamında kullanılmaktadır.
    Ahiliğin başlangıçta bir esnaf teşkilatı olarak ortaya çıkmadığı, içlerinde kadıların, müderrislerin, devlet adamlarının, askeri görevlilerin de olduğu; ahilerin toplumun bütün kesimlerini kucakladığı bilinmektedir. 
    Ahiler, sadece erkekleri değil, kadınları da eğitmişlerdir. Ahi Evran Veli’nin hanımı Fatma Bacı’nın kurduğu “Bacıyan-ı Rum” (Anadolu Kadınlar Teşkilatı) ile kadınları da eğitmişler, onları aşına, işine, eşine bağlı yetiştirmişlerdir. Onları meslek sahibi yaparak üretici konuma getirmişlerdir. Denilebilir ki Bacıyan-ı Rum dünyada ilk kadın sivil toplum örgütlenmesidir.
…

      Ahi olmak ve peştamal kuşanmak için kişinin bir Ahi tarafından önerilmesi ve üye olmak isteyenlerden yedi fena hareketi bağlaması ve yedi güzel hareketi açması beklenmektedir:
      Cimrilik kapısını bağlamak, lütuf kapısını açmak,
      Kahır ve zulüm kapısını bağlamak, hilim ve mülâyemet (Hoşgörü ve yumuşaklık) kapısını açmak,
      Hırs kapısını bağlamak, kanaat (Elindekiyle yetinme) ve rıza kapısını açmak,
      Tokluk ve lezzet kapısını bağlamak, riyazet (Nefsin isteklerini kırma) kapısını açmak,
      Halktan yana kapısını bağlamak, Hak'tan yana kapısını açmak,
      Herze (Saçma söz) ve hezeyan (Saçmalama) kapısını bağlamak, Marifet Kapısını (Gönül yolunda en yüce düzeye ulaşma) açmak,
      Yalan kapısını bağlamak, doğruluk kapısını açmak…
       Çevresinde iyi tanınmayanlar, kötü söz getirebileceği düşünülenler, zina ettiği ispatlananlar, katiller, yalancılar, hırsızlar, dellallar, vergi memurları, vurguncular örgüte katılamaz. 
         İşini doğru yapmayanların, eksik tartıp halkı kazıklayanların pabucunun dama atılarak meslekten men edildiği, İyi ahlakın, doğruluğun, kardeşliğin, yardımseverliğin kısacası insana dair bütün güzel huyların birleştiği sosyo-ekonomik bir düzen olan Ahiliğin tüm kurallarının İyi insan, iyi esnaf ve iyi sanatkar olmak, hoş görü ve barış içinde yaşamak için yeni nesile öğretilmesi bir zorunluluktur…   
…          

Ne yazık ki günümüzde bir çok ahlaki kavram zamanla yozlaştı ve tanınmaz hale geldi. 
Hele asrın felaketi sonrası Malatya’da yaşanan ahlaksızlıkları görünce ne kadar yozlaştığımızı ve Ahilikten ne kadar uzaklaştığımızı bir kez daha anladım.
 Ahiliğin kurucusu, Ahi Evran hazretleri, birbirinin müşterisini çalan , fahiş fiyatla mal sayan ve bununla övünen şimdiki esnafları görse ne derdi acaba çok merak ediyorum..!
 Milletin malına, devletin hazinesine dadananlar; çalıp çırpanlar için Ahiler, " Her kim devletin hazinesinden zerreyi aparırsa(çalarsa) ayağına diken batsın çıkaranı olmasın, göz bebeğine diken batsın çıkaranı olmasın, kalbine diken batsın çıkaranı olmasın!" derlerdi!        
Bu yüzden;
Görevimiz, tarihin derinliklerinden günümüze kadar gelen ve bizi biz yapan, bizi millet yapan öz değerlerimize, kültürümüze önem verip, geçmişimize sahip çıkarak, geleceğimize yön vermektir.
       
 Selam olsun eline, beline, diline sahip olan Malatya’nın güzel insanlarına…