Fotoğrafın hikâyesi

Güzel fotoğraf çekmek tabii ki yetenek işi, ama en çok da nasip işidir. Eğer nasibinizde varsa, ay doğar ve şu muhteşem mağara ve kayaların yan tarafında yer alırdı.
Bazen ne kadar plan yapsanız da, ayın doğuşunu hesap etseniz de, emek verseniz de istediğiniz kareyi yakalayamazsınız… Bazen de en iyi fotoğraf ayağınıza gelir, ummadığınız yerde ve anda karşınıza çıkar. 
Dedik ya, nasip kısmet… 
Kaç gündür Küçükkürne Mağaralarının yanında doğacak ayı hesap ediyor, plan yapıyorduk Arkeolog rehberimiz Kemal Kurt ile… Akçadağ Belediye Başkanımız Ali Kazgan’ın desteği ve Başkan Yardımız Eyüp Işık ve Kültür Müdürümüz Zeki Kurnaz ile yollara düştük. İki sene önce bir tevafuk eseri çektiğim fotoğrafın aynısını bu defa kayaların üstünde ateş yakarken acaba yakalayabilir miyiz? 
Üç arkadaşımız mağaraların en ucundaki kayaların kenarına kamp kurdu, ateşler yakıldı, dumanlar tüttürüldü. Ben de köyün aşağısında siper alıp beklemeye başladım. Bir ay’ın peşine düştük. 
Siyah bir bulut tabakası, Ay’ın çıkacağı tarafta gökyüzünü kapladı. Bizi de bir üzüntü kapladı. Yine de bir umut beklemeye başladım.
Acaba? 
Yaklaşık iki saat beklememizin sonunda ne kara bulutlar dağıldı ne de ay göründü. Elimize de işte sadece bu kare geçti. 
Hâlbuki şu kayaların yan tarafında dolunay bir görünebilseydi, ah ne iyi olurdu… 
Nasipten ötesi yok.

Ama çok şükür, Küçükkürne Köyünden elimiz boş dönmedik. Allah hiçbir zaman hiçbir kulunun emeğini zayi etmez. Köyde 55 yıllık evli ve mutlu bir hayat süren Osman Dayı ve Cennet Teyze ile karşılaştım. 
Osman Dayı’ya dedim ki, “Dünyada Cennet’i yaşıyorsun, inşallah ahirette de Cennete kavuşursun” 
Osman Dayı, Küçükkürne Köyünün en tatlı, muhabbet dolu, şirin bir yaşlısı… Köyde Cennet Teyze ile mutlu bir hayat sürüyor. Ne zaman misafir olsam, hep yaşını soruyorum Her cevabında da büyüdükçe yaşını küçük söylüyor:
Bugün 28 yaşına düşmüş… 
Hayat dolu, neşeli ve şirin bir amcamız… Allah her ikisine de uzun, sağlıklı ve huzur dolu bir ömür nasip etsin.