Gazze İçin Değilse Kendimiz İçin Yapalım

Gazze... Ümmetin kardeşlik imtihanının adı.. Başka adlarıda var; Doğu Türkistan, Keşmir, Arakan.. tabi bunlarla sınırlı değil ve hep sınır ötesinde de değil. Komşumuzda din kardeşimiz, öz kadeşimizde aynı zamanda din kardeşimiz. Hepsine karşı sorumluyuz sadece yerine göre, kişiye göre yapabileceklerimiz değişiyor.
Allah (cc)  Hucurat suresinde “Müminler ancak kardeştirler” buyuruyor ve Peygamberimiz (asm) “Müslüman, Müslümanın kardeşidir. Ona zulmetmez, onu (zalimlere de) teslim etmez.” (Müslim, Birr, 58; Tirmizî, Hudud, 3) diyor. Konuyla alakalı ve bu anlamda daha başka ayet ve hadislerde var ancak uzatmamak için zikretmiyorum. 
Benim gelmek istediğim yer,  hem ayet-i kerimelerde hem de hadis-i şeriflerde Müslümanın Müslümana karşı sorumlulukları, birbirlerine olan saygı ve sevgileri, birbirleri ile münasebetlerinin nasıl olması gerektiği açık ve net bir şekilde ifade edilmiştir ve bu ifadeler şeklen olmasada mana itibariyle tavsiye değil emir niteliğindedir. Emir varsa uyulmaması durumunda hesabı sorulacak demektir. 
Gazze’deki zulmü gördükçe “zalimler için yaşasın cehennem” diyoruz ve zalimlerin hesabının ahirette “mahkeme-i kübra” da görüleceğini bilmek üzüntümüzü hafifletiyor. Ancak orada hesabı görülecek olanlar sadece zalimler mi? Mahkeme sadece onlar için mi kurulacak? Bizim verecek bir hesabımız yok mu? Allah’ın (cc) ayetleri, peygamberimizin (asm) hadisleri apaçık ortadayken ve bize aksiyon almamız için emirler verirken ve biz o emirleri yerine getirmezken hesabımız olmayacak mı?
Yapabileceklerimiz kişiden kişiye değişebilir. Ama kimse “elimden bir şey gelmez” diyemez.
Önce dua… Gerçekten yürekten, içten, süreklilikle yapılan dua.
Sonra boykot… Yani zalime dolaylı yoldan bile kazandırmamak. Bu ciddi bir kararlılık gerektirir.
Ve imkânı olanlar için maddi destek… Gazze’ye ulaşan güvenilir yardım kuruluşları üzerinden, elimizden ne geliyorsa göndermek.
Ama en önemlisi: Tüm bunları bir iyilik yapar gibi değil, görevimizi yerine getirir gibi yapmak. Çünkü bu bir lütuf değil, sorumluluktur ve yapılmazsa hesabı olacaktır.
Zulüm bir gün mutlaka sona erecek. Zalimler hak ettiklerini bulacak.
Ama biz, eğer bugün yapmamız gerekenleri yapmazsak…
Yarın pişmanlıkla, mahcubiyetle baş başa kalacağız.
Ve unutmayalım:
Her şey zamanında kıymetlidir.
Geç kalan bir iyilik, yapılmamış sayılır.