Hazin bir, ev sahibi ve gözünü para hırsı bürümüş müteahhit hikayesi!..

         Sanıyorum beş yıl önceydi… 
         Oturduğumuz evin, depremsellik açısından güvenli olmadığını düşündüğümüz için eşimle birlikte yeni ev arayışına girmiştik. O yıllarda yapılan çeşitli projeleri dolaştık ve karar verme aşamasına geldiğimizde, küçük oğlum Çırmığhtıdaki Şahin Tepesine yapılan 15 yeni ev projesinden bahsetti…
         Bakmak için Çırmığhtı’ya gittik.
         Proje henüz başlamamıştı. Broşürleri inceledik. Depreme dayanıklı olduğuna da kanaat getirdikten sonra biri oğluma olmak üzere iki ev almaya karar verdik. Fiyatlar iki üç apartman dairesi fiyatı olmasına rağmen can ve mal güvenliğimiz için tüm şartları zorlayarak ve biz de maddi olarak çok zorlanarak iki ev aldık. 
         Üzülerek söylemek istiyorum ki;
         Benim aldığımı duyan bir çok kişi bu projeye ilgi gösterdi ve kısa bir sürede 15 tane ev satıldı.
         Gözünü para hırsı bürümüş sevgili müteahhidimiz yaptığımız bütün iyi niyetli önerileri geri çevirerek (örneğin binanın emniyeti ve işlevselliği açısından bir bodrum yapılması ki bodrum yaptığı iki tripleks binada hiç hasar yok) 200 lira tutarındaki bir anten bile koymadan inşaatı bize teslim etti. 
          Boş verdik. 
          Bizim için lüks ikinci plandaydı. 
          Nasıl olsa binamız sağlamdı ya!
          Küçük de bir bahçemiz vardı. 
          Huzur içinde Malatya’dan gelen misafirlerimizi Çırmığhtı’nın kadim fırınlarında yaptırdığımız nefis lahmacunlarla, tavalarla, güveçlerle ağırlamanın mutluluğunu yaşadık.
          Ta ki 6 Şubat tarihindeki o meşum güne kadar…
          İlk deprem olduğunda herkes gibi biz de yataktaydık.
          Herkes panik içinde dışarıya çıktığında, biz, evimiz güvenli, diye dışarı bile çıkmadık…
          Nasıl olsa binamız tek katlı ve sağlamdı ya!…
          Güvendik…
          İlerleyen saatlerde, yeğenim, hanımı ve ikiz çocukları evimiz sağlam diye (!) bize geldiler ve onlar da güven içindeydiler… 
          Tüm komşularımızın evleri Malatya’dan gelen ve evlerinden endişe eden yakınlarıyla dolmuştu…
           Herkes güvenli bir yuvada oldukları düşüncesinde iken…
           Saat 13.25 de ikinci depremle yıkıldık…
           Belki saniyelerle benim, eşimin ve misafirlerimin hayatı kurtuldu…
           Güvendiğimiz dağlara kar yağmış ve dişimizden tırnağımızdan artırarak aldığımız iki ev çok ağır hasar almıştı…
            
…
          Bundan sonra yazacaklarıma çok dikkat etmenizi istirham ediyorum.
          Sevgili müteahhidimize evin görüntülerini gönderdim ve aynen şöyle yazdım;
         “İki tripleksi sağlam yapıp diğerlerinde bizi ölüme terkedenleri Allah’a havale ediyorum” diyerek kendimce masum bir sitemde bulundum…
         Gelen cevap beni şok edecek kadar küstahça idi!
         “Hepinizin kulaktan dolma suçlamalarınıza cevap veremem, mahkemeye verin”
           Mahkemeye veririz vermeyiz ayrı konu, ama ben de şöyle yazdım;
           “Ben seni ve aileni hakimlerin hakimine havale ettim” diyerek noktaladım.
…
          Almanların problemlerinde kullandıkları çok meşhur bir söz vardır;
         “Berlin’de hakimler var” 
           Bu yazımı okuyan ve serzenişimi duyan hakimlerimiz varsa, lütfen bu gözünü para hırsı bürümüş, para için insanların ölümüne ve mağduriyetine bile burun kıvıran bu muhterislere “Türkiye’de de hakimler var” deyin. 
           Bunu ben değil depremden etkilenen 13.000.000 insanımız sizden rica ediyor. 
            Aksi durumda bu muhterislerin para hırsı yüzünden hayatını kaybeden 45.000 insanımızın ahı tüm ülkemizin üzerinde olacaktır…

NOT: Fotoğraf, deprem felaketinden önce çekilmiştir.