Hıbılik Basacak!

Bizim çağalık dönemimizde, bizler fazlaca saftık herhalde.

Büyüklerimiz bizi hep kandırır ve korkuturlardı, bizde saf saf kanar ve inanırdık.
Televizyonun olmadığı, gazetelerin bile bazen bir gün sonra geldiği günlerin çağalarından başka ne beklenirdi ki?       

Şimdiki, yeni yetmeler bizim gibi mi? 

Sanki bilgisayarla doğmuşlar, ellerinde telefonlar, iPadler, bilgisayarlar, tabletler fellik fellik dolanıyorlar.
Teknolojiyi kullanmak sanki içgüdüsel bir duygu gibi, daha ana demeyi öğrenmeden, bilgisayar kullanmayı öğreniyorlar.
 Bunlara kül yutturmak kolay mı?

Bizim evde kahve içmek her zaman bir ritüel olmuştur. Onun için küçükken kahve içmeye çok özenirdim ama ne mümkün, "gahve içen gararır derlerdi", inanırdım.
Hele kızlar hiç kahve içemezdi.
Kara kuru bir kız olmayı kim isterdi ki?

Akşam ezanı okunduktan sokakta hiç bir çağa kalmazdı, çünkü "yerler möhürlendi, çabik gelin yoksa çarpılırsınız" derler bizde saf saf inanır koşa koşa eve giderdik. 
Anaların bazan ipin ucunu kaçırdıklarını hatırlıyorum. Mahalle abilerimizden Muhsin abi yirmili yaşlarda iken bile anası Ayşe teyze yerler möhürlendi Kemal eve gel diyebiliyordu.
Akşam biraz geç yatacak olsak şimdi "Al Garısı" gelecek derler, biz çağalar son hızla yataklara koşar ve yorganı kafamıza çekerdik.

Ecinni, topal cinni, kör cinni, sallabaş, tahta bacak, torbalı, öcü, ne olduğunu bilmediğimiz ama korkup köşe bucak saklandığımız varlıklardı.
Bize özel miydi yoksa herkes bilir miydi, bilmiyorum ama "Sağır İmiğhan geliyi" dediler mi kaçacak delik arardık.
Ayrıca ayakta yemek yemememiz için, "şeytan götürür oturarak yiyin" derler biz de otururduk, çok yeme “haftar” mı oldun derler biz de yemeyi bırakırdık…
Tabakta yemek artırmamamız için "arğhanıza düşer" derler ve bizler de inanırdık.

Dibi tutmuş pilavın dibini kazıyanların "düğününde gar yağacağını" söylerler, ona da inanırdık. 

Evler biraz kirli, biraz dağınıksa toparlayın, yoksa "ğhıbilik basacağh" derlerdi inanırdık. 

Tandır ekmeği ve biliklerin yanık ve kara yerlerini yememiz için "Yiyin yiyin ki gara gurttan gorğhmayasınız" derlerdi, valla ona da inanırdık...

Velhasıl çoook saftirikdik çoook...

Selam olsun Malatya'mın saf ve temiz insanlarına...