Karın Beyazı, Depremin Karanlığı: Malatya'da Bir Yılın Hikâyesi

6 Şubat 2023 günü, Malatya'nın sokakları bir gecede bembeyaz oldu. Kar, öylesine ansızın bastırdı ki, bir anda her şey değişti. O gün, Malatya'da okullar tatil oldu, çocuklar neşeyle sokaklara akın etti, kardan adamlar yapıldı, kar topu oynandı. Sosyal medyada paylaşılan o kareler, gülümseyen çocukların, karla kaplı çatıların fotoğrafları, Malatya'da bir neşe havası estirdi. Kentin her köşesinde sevinç vardı, herkes o geceyi bir anı olarak kalbinde taşıyordu.

Ancak o gece, sadece karın beyazı kalmadı; Malatya, 04:17'de bir kabusa uyanarak, asrın felaketiyle sarsıldı. O andan itibaren her şey değişti. Malatyalılar, kışın ilk karını heyecanla beklerken, bir depremin yıkıcı gücüyle yüzleşmek zorunda kaldılar. Şehirler yerle bir oldu, binalar çöktü, hayatlar altüst oldu. O gece, karın getirdiği sevinç ve huzur, depremin acısıyla silindi. O kadar büyük bir çöküş yaşandı ki, Malatya'nın her köşesinde kar ve kış manzaraları bir kenara bırakıldı, deprem ve felaketin izleri ön plana çıktı.

Geçen bir yıl, Malatya'nın ruhunda derin izler bıraktı. Karın beyazı yerini griye, sükûneti yerini sessizliğe bıraktı. 2024 Kasım ayında Malatya, mevsimin ilk karına yine kavuştu. Ancak bu kez, eski günlerden eser yoktu. O neşeli, coşkulu kar manzaralarının yerini kaygılar, donan sokaklar, kesilen elektrik ve doğal gazlar aldı. Çocuklar cıvıl cıvıl sokaklarda oynamadı. Kar, yine yere döküldü, ama kimse sokaklara akın etmedi. Kar manzaraları paylaşılmadı. Sosyal medyada bu kez sadece elektrik kesintileri, doğal gaz problemleri, ulaşım aksaklıkları konuşuluyordu. Bu kadar soğuk bir kış, kışı bile yerinden etmişti. Bir yıl önceki o “mutlu” kışa dair tek bir kare bulmak neredeyse imkânsızdı. Herkes, o felaketin izlerini içinde taşımaktan yorgundu.

O bir yıl, zamanın nasıl geçtiğini anlamadan çok şey değiştirdi. Bir yıl önce, insanlar kar yağdığında sokaklara çıkıp oynarken, bugün kar yağsa da kimse dışarı çıkmadı. Eskiden kar Malatya’da bayram havası estirirdi. Oysa şimdi, insanlar birbirlerine sadece “dua edin, deprem olmasın” diyerek, korkuyla birbirlerinin gözlerinin içine bakıyorlar. Hangi kapıdan girilirse girilsin, her yerde depremi hatırlatan bir şeyler var. Evlerinde dondurucu soğuklarla baş başa kalanlar, deprem felaketinin getirdiği travmalarla sarmalanmış, bu soğuk kış akşamlarını bir dua ile geçirmeye çalışıyorlar.

Gerçekten de, bu yıl karın beyazı başka bir anlam kazandı.Öncesi gibi sokaklarda neşeyle koşturan çocuklar görmek, sosyal medyada kardan adam figürlerini görmek artık hayal oldu. O beyaz kar taneleri, şimdi Malatya halkının zihninde, soğuk ve hüzünlü bir hatıra olarak kalacak. Çünkü artık her kar, neşeyle değil, korkuyla, endişeyle ve dua ile karşılanıyor.

Bugün, Malatya halkı için kar, sadece beyaz değil; aynı zamanda bir hatırlatma, bir kayıp, bir eksiklik. O eski bayram havası bir kenara bırakıldı, yerini sessiz bir yas aldı. Ve her geçen gün, bu deprem sonrası, yaşanan değişim daha da derinleşiyor. Karın beyazı artık sadece dışarıda değil, insanların yüreklerinde de solgun bir renk olarak kalacak.

Gazeteci arkadaşım Selçuk Dönmez'in objektifinden de yansıyan Malatya'nın karla kaplanmış sokakları, bu yıl adeta bir sessizlik içinde geçti. O görselleri de burada paylaşmak isterim. Geçen yılın neşeli kar manzaralarından, çocukların sokaklarda koşturup kardan adamlar yaptığı anlardan, kar topu savaşı yapan gülümseyen yüzlerden eser yoktu. Oysa önce, her köşe başında bir kahkaha, her mahallede bir kardan adam vardı. Şimdi ise karın örtüsünün bozulmamış hali, boş sokaklarda bir yalnızlık gibi hissediliyor.

Sevgiyle Kalın.