Kayısılar yandı (İnanmayacaksınız ama yandı)

Biliyorum, “Yine mi yandı, inanmıyorum, her sene yandı diyorsunuz, ama Şire Pazarı kayısı ile dolup taşıyordu” diyeceksiniz. Gerçi şimdi Şire Pazarı da kalmadı, yıkıldı. 
Düşündüm, dedim ki kendi kendime, “Yahu şimdi kayısılar yandı” diye yazsam, benimle dalga geçecekler, alay edecekler. “Gel, vazgeç yazma!” 
Dayanamadım. Benim gördüklerimi görseydiniz, siz de dayanamazdınız. Sizin kınamanızı göze alarak bilgisayar başına oturdum ve korka korka klavye tuşlarına dokundum.
Dün İzollu’ya (Kale’ye) gittim. Ana cadde üzerinden Erdemli köyüne kadarki kayısı bahçelerinin (6-7 kilometrelik mesafede) tümüne tek tek baktım. Gözlerime inanamadım. Böyle çürüme ve yanma hiç görmedim. Yapraklar ve dallar bile kömür gibi olmuş. Yüzlerce dönüm bahçeyi gözden geçirdim. Şöyle diyebilirim, 10 dönüm bahçeden bir kasa kayısı çıkar ya da çıkmaz. Olan bu bir kasa kayısının da hepsini çil vurmuş. Zaten fotoğraflardan net bir şekilde belli oluyor. 
Peki neden?
Biliyorsunuz, Malatya’da ilk kayısı çiçeği İzollu’da açıyor. Kayısı çiçekleri açar açmaz Malatya son yılların en yüksek yağışını aldı. Mart ve Nisan ayında bütün günler aralıksız yağmurlu geçti. Ki Malatya’da biz böyle uzun süreli yoğun yağmura rastlamadık. Yağmur tamamen çürütmüş. 
Diğer bölgeleri (ilçeleri) bilmiyorum. Ben İzollu özelinden gördüklerimi söylüyorum. Malatya genelindeki durumun ne olduğunu yorumlara yazabilirsiniz. (Varsa fotoğraflar eşliğinde…) 
Bereketle felaket arasında ince bir çizgi var. Yağmur kimine bereket kimine felaket getiriyor. Kayısı üreticileri yağmur yağmasın diye, buğday ve benzeri ürün yetiştiricileri de yağmur yağsın diye dua ediyor. 
Kayısılar yansın, bizim zaten depremde yüreğimiz yanmış, kayısı ne ki… 
En iyisi Allah’ın işine karışmayalım. Veren de O alan da O… Vara da hamdolsun yoka da… Verirse de alırsa da hayırlısı olsun. 
Öyle değil mi?