Kudüs Anıları

“Dünyanın en gaddar ve acımasız devleti kim derseniz İsrail derim”
…

Çok seneler önceydi…
 Sevdiğim bir arkadaşımla hem Miraç gecesini Mescid-i Aksa'da ihya etmek hem de İsrail hakkında fikir sahibi olmak için bir tura katılmıştım…
Amacım gezi anılarımı anlatmak değil, İsrail’de yaşadığım ve İsrailin bir terör devleti olduğunu gösteren ilginç bulduğum olayları sizlere anlatmak…
…
Daha Atatürk Hava Limanında İsrail’in ne menem  bir devlet olduğunu anlamıştık. 
Şöyle ki, MOSSAD ajanları bütün yolcuları tek tek bir odaya alıp, İnterpol sorgusuna benzer  bir sorgudan geçirdiler. Ajanlar işlerini öyle ciddiyetle yapıyorlardı ki endişelenmemek ve tedirgin olmamak mümkün değildi. Aklınıza gelmeyecek sorularla bizi terlettiler. Neden gittiğimizden tutun da nerede kalacağımıza, kiminle gittiğimizden tutun da, İsrailde tanıdığımızın olup olmadığına kadar şu anda unuttuğum onlarca  şaşırtmalı soru… 
Bu zorlu sınavı geçenleri uçağa aldılar…
Uçağa binmekle iş bitti, rahatladık diye düşünürken aynı sorgunun beş beteri Tel Aviv, Ben Gurion hava limanına inince de devam etti ve bu sorgu neticesinde şüphelendikleri ve güven duymadıklarını, kim olduğuna bakmaksızın aynı uçakla gerisin geri İstanbul ‘a gönderdiler. 
Neyse… 
Biz sınavı geçmiş olmalıyız ki Tel Aviv girebildik. Oradan Kudüs’e geçip konaklayacağımız otele yerleştik. 
Kendilerini hep ezilen, soykırıma uğrayan ırk statüsüne sokan İsrail, halkına da bu duyguyu müthiş bir şekilde aşılamış.
Hepinizin bildiği paranın gücü, sermayenin gücü burada çok geçerli olmamış, dünyada girilmedik ülke bırakmayan bazı semaye grupları İsrail’e girememiş. Bunlardan birisi de Pepsi Cola, yahudi sermayesi olmadığı için İsrail’e sokulmamış. Tabi ki İsrail’in tercihi Coca Cola' dan yana olmuş. 
Alman Hitler'in yahudi soykırımına tepki olarak da, dünyanın en büyük ve en kaliteli otomobillerini üreten Mercedes markası İsrail’e girebilmiş, fakat özel araç olarak değil de ticari araç olarak. Sanki bir öç alınır gibi bütün Mercedes’ler taksi olarak kullanılıyor.
…
Batı Şeria, Filistin’de, Kudüs’ün yaklaşık 10 km güneyinde Beytüllahim diye bir şehir var. Burası dünya hristiyanları için çok önemli bir şehir. Çünkü Hz.İsa’nın doğduğu ev burada olduğundan hacı olmak için gelen binlerce hristiyanı burada görmeniz mümkün. Biz orada olduğumuz günlerde Beytüllahim’de bir Filistinli bir İsrail askerini öldürmüştü. Öldüreni bulmak için yaptıkları caniliği dünya görmesin diye Beytüllahim şehrinin kapılarını dış dünyaya kapattılar. Gelen onbinlerce ziyaretçi şehre giremedi. Limanda tüm gemiler günlerce bekledi. Tüm dünya liderlerinin devreye girmesine rağmen sonuç değişmedi ve aylarca bir tek yabancıyı şehre sokmadılar.
…
Yahudiler cumartesi gününü kutsal addederler ve “Şabat” günü olarak adlandırırlar. O gün çalışmaz, yemek yapmaz, elektrikli alet kullanmaz, ateş yakmazlar. 
Kudüs’ün en büyük otellerinden birinde kalıyoruz. O yıllar sıgara içiyordum ve kahvaltıdan sonra sigaramı yakıp çayımı yudumlarken, bir komi yanıma yanaşıp sigaramı söndürmemi rica etti. Şaşırmıştım… Üç gündür aynı oteldeydim ve her gün sİgaramı keyifle içiyordum ve kimse karışmıyordu. Ne olmuştu da bugün yasak olmuştu? Ben komiyi önemsemeden sigara içmeye devam edince bu kez bir garson yanıma gelip, “bugün şabat günü sigara içmek yasak” deyince şaşkınlıktan gözlerim yuvalarından çıkacaktı. Bana ne yahu ben Yahudi değilim, ben Müslümanım dedim. Bir müddet sonra şef garson yanıma geldi ve bu kez emir kipiyle sigaramı söndürmemi istedi. İş inada binmişti ben söndürmeyeceğimi, onlar söndürmem gerektiğini söylüyor ve ortalık git gide geriliyordu. Sonunda mihmandarımız yanıma yanaşıp “abi başımızı belaya sokma, bu işin şakası yok, lütfen söndür” deyince işin ciddiyetini ve  bunların her şeyi yapabileceklerini düşünerek istemeye istemeye sigaramı söndürmek zorunda kaldım. 
…
Tüm bu yaşadıklarımdan sonra sınırları yol geçen hanına dönmüş benim güzel ülkemi düşündüm, ülkeme elini kolunu sallaya sallaya giren kötü niyetli insanları düşündüm, sınır namustur diyenlerin namusumuza ne zaman sahip çıkacaklarını düşündüm, ülkemde cirit atan ajanları düşündüm içim acıdı ve bu güzel ülkenin değerini ne zaman anlayacağımızı düşündüm …

Selam olsun Malatya’mın güzel insanlarına…