MAĞDURİYETİN PARTİSİ OLMAZ, AMA SAĞCISI SOLCUSU BİRBİRİNE SUSAR!

Bir şehir var…

Adı Malatya.

Devletin yıkık, milletin yorgun, umudun küskün hâli.

Depremde çöktü, sustular.

Don vurdu, yine sustular.

Çünkü biri hükümeti suçlayacak diye korkuyor, diğeri hükümete laf gelmesin diye utanıyor.

CHP’lisi “Aman fatura AK Parti’ye çıksın” diye sessiz.

AK Partilisi “Aman Reis’e laf gelmesin” diye suskun.

Ama bu millet her iki suskunluğun arasında eziliyor!

Yahu kardeşim…

Bu şehir yıkılmış.

Ticareti çökmüş.

Bahçesi yanmış.

Köyü boşalmış.

Milleti ya konteynerde ya borç batağında.

Siyasi parti filan dinlemiyor bu yangın!

Kayısı dalında kurumuş, adam hâlâ teşkilat diziyor.

Malatya’nın %90’ı geçimini kayısıdan sağlıyor.

Ama don geldi, tarla yandı, umut küle döndü.

Sen hâlâ çıkıp diyorsun ki “Tüm Türkiye zarar gördü.”

Yani?

Malatya da sıradan bir ildir mi diyorsun?

Bir şehir hem depremle hem donla çarpılmış…

Ve sen hâlâ Ankara’da mikrofon sırasındasın.

Hayır kardeşim!

Malatya sıradan bir yer değil.

Malatya şu an Türkiye’nin en mağdur, en mazlum şehridir.

Ama sustukça bu mazlumluk bile elinden alınacak.

Bu yazı bir feryattır.

Sağır kulaklara, sağır vicdanlara…

Mağduriyetin partisi olmaz! Ama suskunluğun rengi çoktur!

Ve bu suskunluk, bir gün herkesin yakasına yapışır.

Kalın sağlıcakla