Malatya’nın Değişen Yüzü: Deprem Sonrası Güvensizlik ve Sosyal Doku Erozyonu

6 Şubat depremi, Malatya'nın fiziksel yapısını değil, aynı zamanda toplumsal dengesini de derinden sarstı. Şehir, sadece binalarını ve sokaklarını değil, ruhunu ve huzurunu da kaybetmiş gibi hissediliyor. Bu yıkımın ardından Malatya'ya yeni bir "normallik" geldi; ama bu normallik, birçoğumuzun kabul edemeyeceği kadar kaotik ve güvensiz bir durumu beraberinde getirdi.

DEPREM SONRASI GÖÇLER VE ŞEHRİN DEMOGRAFİK YAPISI

 Depremin hemen ardından şehrin çok büyük bir kısmı Malatya'yı terk etti. Evlerin yıkıldığı, sokakların boşaldığı bir ortamda, Malatya bir şehir olmaktan çok bir enkaz alanına dönüştü. Ancak zamanla, deprem öncesi Malatya’yı terk edenlerin yerine başka insanlar geldi. Bu insanların bir kısmı yardım için, bir kısmı ise şehrin kontrolsüz yapısından faydalanmak için burada.
Ancak kim olduklarının ve niyetlerinin belirsiz olduğu bu gruplar, şehrin sosyolojik dokusunu olumsuz etkiledi. Eskiden herkesin birbirini tanıdığı caddelerde, şimdi tanımadığımız ve çoğu zaman tedirginlik hissi yaratan insanlar dolu.

MALATYA'NIN GÜNÜMÜZDEKİ GÜVENLİK SORUNU 

Malatya'nın eski güvenli sokakları, şimdi vatandaşların huzurla gezemediği bir hal aldı. Özellikle Akpınar ve bölgeye yakın minibüs duraklarının olduğu merkezi yerlerde görülen grupların tehditkar davranışları, şehrin insanını kaygıya sürüklüyor. Bu gruplar, sokaklarda kendilerini Malatya’nın sahibi gibi hissederek, insanlara psikolojik baskı uyguluyor. Esmer tenli, eli yüzü dövmeli bir grup tarafından yolu kesilen çocukların yaşadığı olay ise bunun en somut göstergesi.

CADDELER ARTIK ÇOCUKLARIMIZA AÇIK DEĞİL

Eskiden Malatya’nın caddeleri, sokakları güvenli bir alan sunar ve çocuklarımız burada rahatça oyun oynayabilir ya da arkadaşlarıyla vakit geçirebilirdi. Ancak artık bu alanlar, tehditkâr bakışlar ve belirsizliklerle dolu birer kaosa dönüşmüş durumda.
Geçtiğimiz gün yaşanan bir olay, bu değişim ve güvensizliğin somut bir örneği oldu. Oğlum, kendisiyle yaşıt 13-14 yaşlarında iki arkadaşıyla birlikte dışarı çıktığında, eli yüzü dövmelerle kaplı, oldukça esmer tenli bir grup tarafından yolları kesildi. Bu grubun amacını tahmin etmek zor değil; ya mal ya da cana zarar vermek istiyorlardı. Neyse ki, çevredeki esnaf durumu fark etti ve hemen müdahale ederek çocuklarımızın çok daha büyük bir tehlikeyle karşı karşıya kalmasını önledi.
Esnafın “Bu çocuklardan ne istiyorsunuz?” diyerek sert bir tepki göstermesi, grubun geri çekilmesine neden oldu. Ancak bu durum, şehrin güvenli olmadığı gerçeğini değiştirmiyor. 
Oğlum eve gelip durumu bana anlatınca, bilgi amaçlı olarak hemen 112 Acil Çağrı Merkezi'ni arayarak durumu emniyete bildirdim. Telefonda görevli memur, bana olay anında çocuklara şu tavsiyeleri iletmem gerektiğini söyledi: "Olay anında mutlaka bizi arasınlar, biz olaya anında müdahale ederiz." Bu tavsiye önemliydi, ancak olayın yaşandığı anın stresi içinde çocukların polisi aramayı düşünmeleri pek kolay olmayabilir. 

ŞEHRİN GELECEĞİ NE OLACAK?

Deprem sonrası yaşanan bu toplumsal erozyon, şehirde yaşamaya devam eden insanların bile Malatya’yı terk etmeyi düşünmesine yol açıyor. Güvenliğin kaybolduğu, sokakların yıkıklar içinde ahkâm kesenlere kaldığı bir kentte yaşamak mümkün mü?
Bu süreçte, yerel yönetimlere büyük görevler düşüyor. Depremzedeler için yeni konutlar ve altyapı çalışmaları kadar, sosyal dokunun onarılmasına da önem verilmelidir. Güvenlik tedbirlerinin artırılması, toplumsal birlikteliğin yeniden sağlanması ve bu yeni grupların şehrin düzeni içinde nasıl yer alacağının belirlenmesi kritik bir gereklilik olarak karşımıza çıkıyor.
Malatya, kendini yeniden inşa ederken sadece binalarını değil, kaybettiği güven hissini de tekrar kazanmak zorunda. Bu, hem şehrin geleceği hem de burada yaşayan insanların huzuru için elzem bir adım.

Sevgiyle Kalın.