Melissa ve Malatya!..

Malatya'nın dünü ile bugünü arasında ne fark var desem, sanırım büyük bir çoğunluk, dün Melissa Vargas Malatya'daydı diyecekler. 
Beceriksizliğimizden midir,  yoksa akılsızlığımızdan mıdır bilemiyorum. Bazı şeyleri çok abartıyoruz. 

Bayan voleybol takımı dünya şampiyonu olmuş, Küba asıllı, Türk vatandaşı olmuş bir bayan oyuncunun geçmişte Fenerbahçe'de 44 numara forma giydiği için bizimkiler kalkıp haftalardır Melissa'nın peşine düştüler. Sonunda Voleybol Federasyonu Başkanının Malatyalı olması hasebiyle Melissa'yı dün özel uçakla Malatya'ya getirdiler. 

Ömrümde siyasetçilerin dışında özel uçakla Malatya'ya getirilen bir ilim adamı veya bir bilim adamı duymadım. Dünyaca ünlü, ülkeye ve millete katma değeri olan birinin de özel uçakla Malatya'ya getirildiğini görmedim. İlim irfan şehri, Gönül Sultanlarının şehri Malatya’nın bugün filenin sultanları dedikleri LGBT eğilimi olanlarla anılmasını aslında manidar buluyorum. Bir elin bu şehre operasyon çektiğini, İslam ve Müslüman beldesi Malatya'nın adeta kimliğini değiştirmeye yönelik faaliyet gösterdiğini hissediyorum. 28 Şubat’ta en çok bedel ödeyen Malatya’ya bunların reva görülmesi pek de sıradan bir şey değildir.

Zira Malatya halkı, ne bayan voleybol takımının şampiyon olmasıyla, ne de LGBT eğilimli kimselerle şeref bulmadı, aziz olmadı. Üstelik depremin enkazı yerdeyken, daha acımız taze ve taziyelerimiz devam ederken, bu akıl tutulmuşluğu, bu çılgınlığı anlamış değilim!.

İlgiye ve alakaya bakınca da, çocuklarımızın bilinçaltına tahayyül bile edemediğimiz bir çok şeyi yerleştirdiklerini görüyoruz. Hiç durmamışlar, bizler yerimizde sayarken onlar geleceğimizi elimizden almışlar, akıllarını çalmışlar. Artık "Bugünün küçüğü, yarının büyüğü" değil, yarının daha da küçüğü, hatta en işe yaramayanı yapmışlar!

Melissa'yı neden getirdiklerini hâlâ anlamamış olmakla beraber, bu şehrin yetkilileri getirdiklerine göre bildikleri bir şeyler de vardır mutlaka. Kamuoyuyla paylaşırlarsa herkes öğrenmiş olacaktır. Umarım bir açıklama yaparlar.

Kendi zaviyemden bu ziyareti değerlendirmem gerekirse;
İsrail'in Gazze'yi çepeçevre sardığı, bütün insani yardımları kestiği, suyun ve elektriğin dahi olmadığı, milyonların ölümle burun buruna kaldığı, kadınların ve çocukların acımasızca öldürüldüğü bir günde Melissa ile mutlu olmak, biraz eğlenmek, günün stresini atmak, imza töreni düzenlemek elbette ki Malatyalıların da hakkıdır!.

Melissa Vargas Malatya'ya geldi, artık bundan sonra kimsenin hiç bir derdi kalmadı!. Acılarımızı unuttuk, yıkılan evlerimiz yapıldı, konteyner veya çadırlarda kalanlar villalara taşındı!. Borçlar ödendi, şehri terkeden 250 bin kalifiye nüfus geri döndü!

Ne duruşu ne de oturuşu, ne fiziği ne de giyimi kadına benzemeyen, dilimizi konuşmayan, bilmeyen, merak da etmeyen, kıblemizi tanımayan, cinsel yönelimi bile aile yapımıza ve inancımıza ters olan, gençlere ve çocuklara kötü örnek teşkil eden, vücudu dövmeli bir bayan voleybolcuyu zoraki Malatyalı yapmışız ve sonunda şehre getirmişiz!.
"Welcome" diye karşılamışız!
Ne büyük başarı değil mi!?
Kiminse bu başarı, ne kadar övünse azdır!
İşte bugün depremin bütün yaraları sarılmıştır!. Niye bu kadar geciktiler ki anlamış değilim!
Depremde ağır yara alan, %80'i yıkılan Malatya'nın artık bütün problemleri halledildi!
Zaten Melissa ile Malatya’nın ve Malatyalıların o kadar çok ortak noktaları var ki!. Bakın her ikisinin ilk ve son harfleri bile aynı!
İlaç gibi geldi Melissa!..

Sosyal medya hesaplarında tebrik eden, övgüler dizen istikametini kaybetmişler sıraya girip kendisini tavaf ettiler mi acaba!?
Aman ha!.. Gitmeden görüşmüşlerdir umarım. Yoksa ne kıldıkları namaz, ne de tuttukları oruç kabul olmaz!. Hele milliyetçi asla olamazlar! Eminim Melissa'nın özel uçakla geldiğini ve hemen döneceğini bildiklerinden onlar da ellerini çabuk tutmuşlardır!

Beceriksizliklerini bir günlüğüne de olsa Melissa Vargas ile kapatan yöneticilerimizi alkışlıyorum. Melissa'yı karşılayan, konuk eden, önünde kalkan, bize büyük mutluluk yaşattınız diyen Sayın valimizi de alkışlıyorum. Büyük bir devlet adamı örneğini sergilemiştir!
Melissa'yı getirme yarışına girip sonunda Büyükşehir Belediye Başkanına kaptıran Yeşilyurt Belediye Başkanı Sayın Mehmet ÇINAR'A taziyelerimi iletirken, bu şereften ona pay bırakmayan Sayın Selocan Başkanımı da kınıyorum!..

Şimdi Melissa gitti artık, yeniden yıkıma devam. 
Bizler de sanıyorduk ki sadece evlerimiz ve iş yerlerlerimiz yıkılıyor!. Oysa ahlakımız, onurumuz, şerefimiz ve haysiyetimiz de yıkılıyormuş!. Yıkılan binalarımızı tekrar yapacak müteahhitlerimiz var. Ama yıkılan bu değerlerimizi yapacak ne usta, ne de çırak var!

Hocam rahmetli ERBAKAN derdi ki; "Bir gün dizinizi dövmek isteyeceksiniz, ama dövecek diziniz olmayacak." Yıkılanlar için fay hatlarında hep suçu aradık. Sıkıntı yerin altında değil, galiba yerin üstünde!..

Fi Emanillah…  

Ebuzer AYDIN  

“Ey Kalemim! Bir Gün Doğru Bildiklerini Yazmazsan, Kolumla Beraber Kırar Atarım Seni”