Pütürge’nin Gözyaşları

Sevgili okurlar, bir düşünün; Pütürge’nin eteklerinde, tarihiyle, doğasıyla, kültürüyle yaşayan köyler var. Uzuntaş, Yeşildere, Yandere… Bu köylerin kaderi artık Büyükçay Barajı inşaatıyla değişiyor. Baraj inşa edilecek, köyler sular altında kalacak. Köylüler direnişte, ama nafile… Kamulaştırma başlamış bile.

Diyorlar ki, “Bu baraj ekolojik dengeyi bozacak.” Sadece doğayı değil, Nemrut Dağı Milli Parkı’nı da tehlikeye atacak. Tarihi ve kültürel mirasımız sulara gömülecek. Köylüler, Menzil cemaatine su sağlanacak diye endişeleniyorlar. Haksızlar mı? Tabii ki hayır.

Peki, neden bu baraj yapılıyor?

Su lazım, evet. Ama başka yollar da var. Köylüler topraklarını savunuyor. Geçmişlerini, geleceklerini korumak için hukuki mücadeleye başladılar. Yerinden yurdundan edilen bu insanlar ne yapacak? Yaşamlarını nerede sürdürecekler?

İktidarın her şeye rağmen baraj inşa etme ısrarı, köylülerin sesini duymazdan gelmek, kabul edilemez. Barajın maliyeti sadece ekonomik değil, kültürel ve ekolojik bir yıkım olacak. Uzuntaş, Yeşildere, Yandere köyleri sadece yerleşim yerleri değil; tarihimizin, kültürümüzün bir parçası.

Bu köyler Nemrut Dağı’nın koruyucuları gibi… Şimdi, bu koruyucuları yok etmek mi çözüm? Köylülerin direnişi sadece bir avuç insanın mücadelesi değil; doğanın, tarihin, kültürün mücadelesi. Bu baraj projesiyle sadece köyler değil, milli park da zarar görecek. Tarihi, doğayı, kültürü korumak için herkesin bu mücadeleye destek vermesi gerekiyor.

Sonuçta, bu topraklar bizim. Geleceğimiz için doğamıza, tarihimize sahip çıkmalıyız. Nemrut Dağı’nın gözyaşları altında boğulmasına izin vermemeliyiz.

Kalın sağlıcakla