Trump ve Netanyahu'nun Açıklamaları Sizi Umutsuzluğa Sevk Etmesin!..

ABD Başkanı TRUMP ile Gazze celladı katil NETANYAHU’NUN bir araya gelerek birbirlerini nasıl ağırladıklarını dünya gördü. Yapılan açıklamayla da, İsrail'in Gazze’de yaptığı katliam ve soykırımın asıl mimarı ve finansörünün, İsrail'in Gazze’de işlediği soykırım suçunun arkasında böylece Amerika olduğuna herkes şahit oldu.

TRUMP’IN Gazze'yi bir ABD şehri yapmak istediğini, GAZZELİLERİ Ürdün ve Mısır'a göndereceğini beyan ederken, aslında bunların yaptığının, eşekten düşenin hâlâ deh deh demesinden başka bir şey olmadığıdır. Çünkü Amerika da, İsrail de Gazze’de Hamas'a yenildi. 470 günün sonunda aslında onlar iflas bayrağını çekerek ateşkese imza attılar. Bunu hazmedemeyen katiller bir araya gelerek başka stratejiler üretmeye çalışıyorlar. 

Trump, Grönland'ı, Kanada'yı veya Panama Kanalı'nı ilhak edebilir mi?
Filistinlileri Batı Şeria ve Gazze'den sürebilir mi? Cevap, elbette ki hayır.
Peki, bunu söylemesi, bu tür fikirlerin konuşulmasının etkisiz olduğu anlamına mı gelir? Elbette hayır.

Trump ve Netanyahu’nun yaptığı şey, siyasi saçmalıktan ziyade stratejik bir manipülasyondur. Gerçek olmayan bir durumu ortaya atıp, imkânsız fikirleri tartışılabilir hale getirmeye çalışmaktır. Gerçekleştirilmesi mümkün olmayan projeleri olası senaryolar gibi dünyaya sunuyorlar.

Bu, rastgele bir politika değil, belirli siyasi ve medya teorilerinden ilham alınarak hazırlanmış bir yöntemdir.
Amaç; kamuoyunun algısını yeniden şekillendirmek ve karşıtlarını saldırı pozisyonundan çıkarıp savunmaya çekilmeye zorlamaktır.

Bu stratejilerini şu üç teori çerçevesinde yapıyorlar:
1. Duman ve Aynalar Teorisi (Smoke and Mirrors)
2. Yapay Onay Üretme Teorisi (Manufacturing Consent)
3. Alanı Bilgiyle Boğma Teorisi (Flood the Zone)

1. Duman ve Aynalar Teorisi (Smoke and Mirrors):
Amaç: Gerçeği bir medya illüzyonuna dönüştürmek. Bu strateji, gerçek olmayan bir konu hakkında büyük bir medya gürültüsü oluşturmak üzerine kuruludur. Hedef, dikkati dağıtmak veya gizli amaçları gerçekleştirmektir.

Peki bu nasıl kullanılır?
Filistinlilerin sürülmesi imkânsız olmasına rağmen, sürekli bu konu gündeme getirilir. Kimse gerçekten olacağını düşünmez ama zamanla insanlar artık bunu tartışılabilir bir fikir olarak görmeye başlar. İsrail'in Gazze’de askeri olarak başarısız olması yerine, gündemin "Filistinliler nereye gidecek?" sorusuna çevrilmesi sağlanır. Böylece mesele, işgali durdurmak değil, göç rotalarını tartışmak haline gelir.

Bununla Mısır, Ürdün ve Körfez ülkelerinin, baştan reddetmeleri gereken bir konuyu müzakere ediyorlarmış gibi gösterirler. Sonunda halk, Filistinlilerin sürgün fikrini artık tartışılabilir bir olasılık olarak görmeye başlar.

Siz ne kadar yalanlarsanız yalanlayın, konunun sahte bir meşruiyet kazanması sağlanır. Ana mesele İsrail'in saldırganlığı yerine, "Filistinliler için alternatifler neler?" sorusu gündeme gelir. Bu, tamamen bilgi kirliliğiyle oluşturulan algı yönetiminin bir sonucudur.

2. Yapay Onay Üretme Teorisi (Manufacturing Consent):
Bu da aynı fikri tekrar tekrar gündeme getirerek, toplumun onu kabullenmesini sağlamaktır.

Bu stratejide şok edici bir fikir, defalarca tekrar edilerek normalleştirilir. İlk başta kabul edilemez görünen bir şey, zamanla tartışılabilir bir seçenek haline gelir.
Örneğin:
Filistinlilerin sürgünü fikri, önce şok edici bir öneriyken, aylar süren tekrarlar sonucu, artık medya bu konuyu seçeneklerden biri gibi ele almaya başlar.

3. Alanı Bilgiyle Boğma Teorisi (Flood the Zone):
Bu teori ile kamuoyunu sürekli yeni gündemlere boğarak kontrolü sağlama, ardışık ve çelişkili açıklamalarla, insanların neyin gerçek neyin sahte olduğunu anlamasını zorlaştırmayı amaçlarlar.

Trump ve Netanyahu bunu nasıl kullanıyor?
Trump; sürekli "büyük planlardan" bahsediyor. Filistinlilerin sürgünü, duvar inşası, yaptırımlar, seyahat yasakları vs vs. Gerçekleşmeyeceğini biliyor ama gündemi manipüle etmek için bunları kullanıyor.
Amacı, medya ve muhalifleri sürekli yeni açıklamalara tepki vermek zorunda bırakarak yormaktır. Böylece, temel gerçekleri sorgulamak yerine, her yeni açıklama üzerinden tartışmalar yürütülüyor.

Netanyahu ise; siyasi olarak sıkıştığında sürekli büyük tehditler savuruyor. Bunu uygulamak için değil, gündemi kontrol etmek için yapıyor.

Sonuç olarak medya ve kamuoyu, esas gerçeğe odaklanmak yerine her yeni açıklamaya yanıt vermekle meşgul olur.
Oysa asıl gerçek şu:
"İsrail askeri olarak başarısız oldu."

Peki bütün bu süreci nasıl işlerler?
Önce Amerikan yetkilileri konuşur, sonra İsrail tehdit eder. Ardından da medyada sözde "gizli belgeler" sızdırılır. En sonunda da analistler konuyu ekranlarda tartışır. Bu yöntem geçmişte de kullanıldı.

Saddam Hüseyin’in kitle imha silahlarına sahip olduğu iddiası, dünyaya böyle kabul ettirildi ve Irak savaşı başlatıldı. 

Sonuç olarak, Filistinlilerin sürgünü şimdilik bir "olasılık" gibi sunuluyor. İnsanlar “Bu mümkün mü?” diye sorgulamak yerine, zamanla “En iyi nasıl yapılır?” diye düşünmeye başlayacaklar. İşte asıl hedef de budur!

Bu durumdan çıkaracağımız en önemli ders, bunlara karşı sağlam bir duruş sergilemek için bunu bir erken uyarı kabul etmek, ona göre strateji belirlemektir.

Trump ve Netanyahu'nun bu planları gerçekleştirmesi tehlike değildir. Asıl tehlike, insanların bu fikirleri tartışılabilir görmeye başlamasıdır. 

Bu tür fikirlerin sadece reddedilmesi yeterli değildir. Bu fikirlerin konuşulmasına bile izin verilmemeli. Sürekli yeni açıklamalara kapılmak yerine, asıl gerçeğe odaklanılmalıdır. O da; İsrail askeri olarak başarısız oldu.

Trump medya üzerinden algı yönetimi yapıyor. Katil Netenyahu tehdit ediyor. Bunlar, dikkatleri işgal suçlarından uzaklaştırmak için yapılan manipülasyonlardır. Trump ve Netanyahu, imkânsızı tartışılabilir hale getirmeye çalışıyor. Bu algı oyunlarını bozmanın en iyi yolu, gerçeğe odaklanmaktır. 
Unutmamalıyız ki;
"Tehditler, plan değil, sadece baskı aracıdır" 

Fi Emanillah. 

Ebuzer AYDIN 

"Ey Kalemim! Bir Gün Doğru Bildiklerini Yazmazsan Kolumla Beraber Kırar Atarım Seni"