Üzümün Hası Arapgir’de, Kayısının Krallığı Malatya’da: Haddini Bilen Bilsin!

Türkiye’nin dört bir yanında yetiştirilen meyveler, o bölgenin adeta birer kültürel mirasıdır. Bugünlerde Hatay üzümünde hasat başlamış. Bir üretici diyor ki, “Bizim üzümümüz, Gaziantep, Malatya ve diğer illerde yetiştirilen üzümlerden daha kaliteli ve lezzetli.”

Yani Hataylı üretici diyor ki, “Benim üzümüm, sizin üzümlerinizden üstün.” Peki, neye göre? Kime göre? Üzümün tadı kişisel bir tercihtir, ama bazı değerler vardır ki, onlar evrenseldir.

Örneğin, Malatya’nın kayısısı. Bu konuda kimse ağzını açıp konuşamaz. Malatya kayısısı, dünya çapında bir markadır. Üzerinde yorum yapmak, onun kalitesini sorgulamak kimsenin haddine değil. Aynı şekilde, Arapgir üzümü… Bu toprakların en kıymetli hazinelerinden biri. Bugün Arapgir üzümü, adını da tadını da yeterince duyurmuş durumda.

Üzümlerimizi, kayısılarımızı, fındıklarımızı kıyaslamak yerine, her ilin meşhur ürününe saygı duymak gerekmez mi? Bu kıyaslamalar, üreticilerin emeğine saygısızlık değil midir?

Düşünün ki, Iğdırlı üreticiler de zaman zaman en güzel kayısının orada yetiştiğini iddia ediyorlar. Şimdi, ben çıkıp “Hayır, en güzel kayısı Malatya’da yetişir” dersem, bu tartışmayı nereye kadar sürdürebiliriz? Elbette herkes kendi ürününün peşindedir, ama bazı gerçekler vardır ki, onları inkar etmek nankörlük olur.

Her ilin bir şanı, bir markası vardır. Herkes haddini bilmeli. Türkiye’nin her köşesi, bereketli topraklarıyla övünür. Ancak bu, birbirimizin emeğini küçümseme hakkını vermez bize. Hatay’ın üzümü, Malatya’nın kayısısı, Arapgir’in üzümü… Hepsi kendi değerinde ve güzelliğinde.

Ama unutmayalım: Hangi ilin nesi meşhursa, ona saygı duymak en büyük erdemdir. Bu toprakların bereketi, birlik ve beraberlikten gelir. Birbirimize saygı duyalım ki, ürünlerimizle birlikte biz de değerli kalalım.

Sevgiyle Kalın.